بررسی سرمی بیماری اسهال ویروسی گاوان در استان چهار محال و بختیاری

بیماری اسهال ویروسی گاوان/ بیماری مخاطی دو چهره بالینی ‘ پاتولوژیک و اپیدمیولوژیک متفاوت ناشی از ابتلای گاو به ویروس bvdمی باشند. که به بروز عوامل مختلفی از قبیل‘ سقط جنین ‘ ناهنجاریهای مادرزادی ‘ تاخیر رشد‘ اسهال وایجاد زمینه برای ابتلا به بیماریهای تنفسی و نهایتا اشکال حاد وکشنده بالینی درگاوها منجر می گردند. بیماری bvd-md یکی از شایعترین بیماریهای ویروسی جمعیت گاوها و جزو معضلات صنعت گاوداری درجهان به شمار می رود. این تحقیق با هدف تعیین میزان شیوع آلودگی و میزان تداخل متغیرهایی از قبیل سن‘ جنس‘ مدیریت دامپروری و سایر فاکتورها درمیزان شیوع این بیماری در فاصله زمانی بهار 1377 تا زمستان1378 بر روی 1357 نمونه سرمی تهیه شده ا زشهرستانهای مختلف استان چهار محال وبختیاری به روش آزمون خنثی سازی سرم (sn)با استفاده از سویه استاندارد nadl از ویروس bvd انجام گرفت. میزان شیوع آلودگی در شهرستان شهر کرد 66/15 درصد و درشهرستان بروجن 29/32 درصد و درشهرستا فارسان 88/27 درصد و درشهرستان لردگان 77/37 درصد و در شهرستان اردل 98/14 درصد و درکل استان چهار محال وبختیاری 36/23 درصد به دست آمد. در بین گروههای سنی ‘ گروه سنی 1-0 سال کمترین میزان آلودگی (5/12 درصد) را نشان دادند. به طوری که با افزایش سن میزان آلودگی افزایش می یابد. در بین فصول مختلف سال کمترین آلودگی د رفصل بهار با 24/12 درصد و بیشترین آلودگی در فصل پاییز با 54/26 درصد محاسبه گردید. میزان آلودگی درگاوهایی که در گاوداریهای تحت نظارت دکتر دامپزشک به عنوان مدیر بهداشتی بودند 19/16 درصد وموارد عدم حضور دامپزشک ناظر 57/29 درصد برآورد گردید. 62/20 درصد گاوهایی که سابقه واکسیناسیون منظم داشتند واجدعیار پادتنی ضد ویروس bvd بودند. درحالی که میزان آلودگی درگاوهای فاقد برنامه منظم واکسیناسیون 05/34 درصد آلودگی درگاوهای فاقد برنامه منظم واکسیناسیو ن 05/34 درصد آلودگی را ازخود نشان دادند. میزان آلودگی درگاوهای نر 17/19 درصد و در گاوهای ماده 59/23 درصد ومیزان آلودگی درگاوهایی که در مجاورت با گوسفند نگهداری می شدند 83/37 درصد و در گاوهایی که سابقه مجاورت با گوسفند را نداشتند 98/16 درصد بود.میزان آلودگی درگاوهایی که دارای سابقه سقط جنین بودند 26/29 درصد و درگاوهایی که تاکنون سقط نداشتند 41/23 درصد برآورد گردید. تجزیه وتحلیل آماری یافته های حاصل‘ نشانگرعدم وجود اختلاف معنی دار بین آلودگی به ویروس با جنس‘ محل شهرستان ‘ سابقه سقط جنین و حضور یا عدم حضور دکتر دامپزشک در دامپروری ‘ سابقه واکسیناسیون منظم به عنوان یکی از شاخصهای مدیریت بهداشتی دردامپروری ووجود اختلاف معنی دار بین آلودگی به ویروس bvd با نگهداری توام گوسفند درکنا ر گاوها وهمچنین افزایش آلودگی به موازات افزایش سن بود.